بررسی تأثیر سرمایه روانشناختی بر فرسودگی شغلی پرستاران در یک بیمارستان نظامی شهر تهران

مقدمه: سرمایه روانشناختی یکی از موضوعات جدیدی است که بر توانمندی ها و داشته های فرد تأکید می کند و به موضوعات مثبت زندگی بشر می پردازد و سعی می کند با نگاهی علمی و عملی، حضور این مؤلفه های مثبت را در زندگی بشر هموارتر سازد. با توجه به گسترش روز افزون رویکرد سرمایه روانشناختی در سازمان ها، مقاله حاضربه بررسی تأثیر سرمایه روانشناختی بر فرسودگی شغلی پرستاران در یک بیمارستان نظامی شهر تهران پرداخته است. روش بررسی: در یک پژوهش توصیفی- پیمایشی، 150 نفر از پرستاران یک بیمارستان نظامی که در سال1394مشغول به کار بودند، به روش نمونه گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش استفاده شد. داده های پژوهش با نرم افزار spssو آمار توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که خودکارآمدی، امیدواری و تاب آوری بر فرسودگی شغلی تأثیر داشت. متغیر امیدواری با ضریب بتای استاندارد شده (526/0) بیشترین سهم را در تغییرات فرسودگی شغلی داشت و متغیر خودکارآمدی با ضریب بتای استاندارد شده (357/0) کمترین سهم را در تغییرات فرسودگی شغلی داشت. بحث و نتیجه گیری: سرمایه روانشناختی می تواند راه کار اجرایی مناسبی جهت کاهش فرسودگی شغلی باشد. لذا پیشنهاد می شود مسئولین نهادها و سازمان ها بیشتر از پیش در جریان اهمیت و نقش آن قرار بگیرند تا از طریق ارتقای سرمایه روانشناختی، فرسودگی شغلی را کاهش دهند.